Leicester, Liverpool unvan yarışında

yenilmesi gereken takım olarak geride kaldı

Leicester City, Anfield'da Liverpool'la yüzleşmeye hazırlanırken form, servet ve alametler yanlarında olduğunu hissetmiş olabilir.

Ve istatistiksel olarak düşünenler için Liverpool, 63 maçlık bir önceki en uzun yenilgisiz ev ligine eşit olarak oyuna girdi – neredeyse üç yıl sonra Ocak 1981'de Leicester City tarafından sona erdi.

Bunun yerine Tilkiler, Anfield'dan, hüküm süren şampiyonlar tarafından sert bir şekilde mağlup edildi ve 3-0 galibiyetlerini süslemek için tarih yazan 64. yenilgisiz ev oyununu ekledi.

Leicester hala ilk dörtte ve ilk ikiden sadece iki puan geride – Tottenham, Liverpool'dan gol farkıyla ligde lider. Yani kriz zamanı değil, sadece geçen Noel'de Jurgen Klopp'un tarafının Tilkiler'i yenmesi ve ardından Kral Güç Stadyumu'nda 4-0 ile ikinci sırada bulunanlara benzer bir gerçeklik kontrolü.

Liverpool'un yaralanmaları hakkında çok şey yapılacağı gibi, Leicester'ın şu anda Ricardo Pereira, Çağlar Soyuncu, Wilfred Ndidi, Timothy Castagne ve Daniel Amartey gibi kilit personelden yoksun olduğu da belirtilmelidir.

Ancak bu onlar için çok soğuk bir duştu. Rodgers altında çok ilerleme kaydettiler, ancak hayranlarının 2015-16'daki görkemli, mucizevi Premier Lig şampiyonluk galibiyetlerinin tekrarını hayal edebilmeleri için daha yapılacak çok şey var.

Liverpool, ilk düdükten sona kadar çok güçlü, çok hızlı, çok güçlü ve çok kuvvetliydi; sadece ahşap işleri ve kaleci Kasper Schmeichel'in onları bunalmaktan kurtaran mükemmelliği vardı.

Leicester topu her zamanki hızıyla hareket ettirmezken, Virgil van Dijk, Joe Gomez ve Trent Alexander-Arnold'dan sıyrılan Liverpool savunmasına karşı şansını hayal edecek olan Jamie Vardy izole bırakıldı. Hurdaları beslediğini bile öne sürmek için noktayı germek olurdu.

Buna karşılık Liverpool, Mısır'la uluslararası görevdeyken Covid-19 için pozitif testler yapan Thiago Alcantara, Jordan Henderson ve Mohamed Salah'ın da dahil olduğu devamsızlık listesine rağmen acımasızdı.

Bu etkili isimler olmayan Liverpool ise, o zaman unvanlarını onlardan çıkarmak isteyenler için korkutucu bir olasılık. Teknik direktör, daha sonra bu yoğun sezonda fikstür planlaması hakkında bilgi vermek zorunda kaldı, ancak ekibi hala zirvede.

O seri galibi Jose Mourinho'nun yönetimindeki Spurs, özellikle Manchester City'yi yendikten sonra şampiyonluk sarsıntısında söz sahibi olabilirmiş gibi görünüyor, Chelsea ise radarın altına girerken sessizce benzer beklentileri taşıyor olabilir.

City ve Pep Guardiola da denkleme dahil edilmeli, ancak mevcut taraflarında kırılgan bir şey var, geçen sezon şanslarını baltalayan bir kusur.

Leicester'ın Anfield'da acılı bir şekilde keşfettiği gibi, Liverpool, her halükarda yenilmesi gereken takım olmaya devam ediyor.

Önemli bir performansı özetleyen bir an olsaydı, bu onların ikinci golü Diogo Jota'nın attığı ikinci goldü ve Anfield'da sanki doğmuş gibi yaşamaya başladı.

Hareket 30 geçiş içeriyordu ve 45 milyon sterlinlik Portekizli oyuncunun sol bek Andrew Robertson'dan oldukça görkemli bir çaprazlamadan en iyi şekilde yararlanmak için hareket ve teknik gösterdiği için ölümcül bir bakışla sonuçlandı.

Klopp son düdükte tünelden aşağıya yumruk attı, Liverpool oyuncularını tebrik ettikten ve yenilmiş rakiplerini dert ettikten sonra sevinçle parladı. Bunun ekibiyle bir şekilde kısıtlı koşullar altında potansiyel olarak zor bir görev olduğunu biliyordu, ancak olağanüstü bir tarzda ilerlediler.

Leicester, her zamanki standartlarından düştü ve zaman zaman, Liverpool'un yaralanmalarının kendilerine sağladığı fırsatı yakalayabileceklerine dair hırs ve özgüven eksikliği çekti.

Diğerlerinin son yıllarda öğrendiği gibi, Anfield'ı iyice dövülmüş halde bırakmak utanılacak bir şey değil. Başkalarının başına geldi ama Rodgers ve oyuncuları için bu, alınmamış bir şanstı.